59 – تشریح هزینه تجهیز کارگاه و اجزای تشکیل دهنده آن
1582 بازدیدتشریح هزینه تجهیز کارگاه و اجزای تشکیل دهنده آن
در این پست ویدئویی به تشریح هزینه تجهیز کارگاه و اجزای تشکیل دهنده آن می پردازیم.
براساس بند ج ماده 12 شرایط عمومی پیمان، منطبق بر نشریه 4311 تجهیز کارگاه عبارتست از :
عملیات، اقدام ها و تدارکاتی که باید بصورت موقت برای دوره اجرا انجام شود، تا آغاز و انجام عملیات موضوع پیمان میسر گردد.
بنابراین مهمترین خصوصیت این فعالیت موقتی بودن آن است و در واقع پیمانکار تدارکی انجام می دهد تا زمینه انجام تعهدات خود را بسترسازی نماید.
براساس بند الف ماده 20 شرایط عمومی پیمان، اولین گام پس از تحویل گرفتن کارگاه، ارائه طرح جانمایی تجهیز کارگاه و أخذ تأیید مهندس مشاور و اجرای آن است.
در ادامه اشاره می شود که کلیه مباحث مربوط به تجهیز کارگاه بر عهده پیمانکار بوده مگر آنکه در شرایط خصوصی پیمان، کارفرمای محترم تسهیلاتی را تقبل کرده باشد.
در ادامه با شش نکته اساسی در رابطه با تجهیز کارگاه آشنا می شویم.
موضوع: تجهیز کارگاه
داستان کارگاهی
خانم مهندس نصیری، نماینده مدیر طرح، با هدف تسریع در فرآیند رسیدگی به صورت وضعیت، در انتهای هر ماه جلسه ای با حضور مهندس کاظمی، سرپرست نظارت و مهندس علی نژاد، رئیس کارگاه پیمانکار بر گزار می کند. ولی جلسه امروز با جلسات دیگر فرق دارد چرا که علی نژاد فکر می کند در حق او اجحاف بزرگی شده و برای همین سعی می کند با تمام انرژی خطابه ای غرا در وصف مظلومیت تحمیل شده توسط کاظمی ایراد کند تا مهندس نصیری به ایجاد تغییر قانع بشود.
علی نژاد در حالیکه ورق های پیش رویش رو جابجا می کرد، شروع به صحبت کرد گفت:
"خانم مهندس، بیش از 60% از زمان پروژه می گذره ولی در صورت وضعیت های موقت، تنها 40% بابت تجهیز کارگاه در وجه پیمانکار پرداخت شده."
در حالیکه به سمت کاظمی اشاره می کرد، با عصبانیت ادامه داد:
"متأسفانه این آقا حتی مبلغ تجهیز اولیه که مربوط به استقرار کمپ ها و تجهیزات و ماشین آلات هم هست رو بطور کامل در وجه ما پرداخت نکرده."
کاظمی در حالیکه سعی می کرد با آرامش به صحبت های طرف مقابل گوش بدهد و تحت تاثیر فضای متشنج قرار نگیرد، گفت:
"دلیلش خیلی ساده است. میزان پیشرفت واقعی شما همین 40% است، فرض کنیم حضرتعالی همین الان پروژه را ترک کنید. آیا من باید مبلغی بیشتر از این پیشرفت را به شما در ردیف تجهیز کارگاه پرداخت کنم؟"
خانم نصیری که حوصله شنیدن حرف های بی پایه و اساس را ندارد، در حالیکه از بالای عینک به کاظمی نگاه می کرد، گفت:
"آقای مهندس، این موارد در رابطه با تجهیز اولیه صادق نیست. هر چند در مورد تجهیز مستمر هم به موضوع شما انتقاد دارم."
در حالیکه لبخند روی لبان علی نژاد رو برانداز می کرد ادامه داد:
"هر ردیف تجهیز کارگاه بایستی بسته به پیشرفت خود آن ردیف محاسبه شود. البته اگر موضوع به خرید خدمات و یا اجاره برگردد، بسته به پیشرفت فیزیکی کار متناظر و یا پروژه می باشد."
آقای کاظمی که می خواست بحث مغلوبه نشه، درجواب خانم نصیری گفت:
"خانم مهندس، بگذارید برای نمونه یک سؤال بپرسم، ردیفی در تجهیز کارگاه با نام تأمین ادوات ایمنی وجود دارد. بنده این ردیف رو باید بر اساس پیشرفت واقعی پیمانکار پرداخت کنم و یا پیشرفت زمانی؟"
در ساختارهای منطبق بر سازمان برنامه و بودجه، ملاک برآورد هزینه تجهیز کارگاه، آنالیز ردیف های مشخص و البته بصورت قیمت مقطوع می باشد.
با دو تعریف مهم در تقسیم بندی تجهیز کارگاه آشنا شویم:
1- تجهیز اولیه
2- تجهیز مستمر
1-تجهیز اولیه: فعالیت هایی که در یک مقطع زمانی اجرا می گردند و دارای ساختار تکرارشونده نمی باشد و افزایش یا کاهش آنها هیچ وابستگی به تغییر زمان پروژه ندارد. پرداخت هزینه این فعالیت ها بستگی به میزان پیشرفت فیزیکی همان فعالیت خواهد داشت.
2-تجهیز مستمر: فعالیت هایی که در یک مدت زمانی در طول پروژه و به صورت فعالیت های تکرار شونده صورت می گیرند و با تغییر زمان پروژه، افزایش و یا کاهش می یابند.
سؤال: اگر شما بخواهید صورت وضعیت ردیف تجهیز کارگاه یک پیمانکار را پرداخت کنید بر اساس کدام روش پیش می روید؟
1- پرداخت تمام ردیف ها بر اساس پیشرفت فیزیکی (واقعی)
2- پرداخت تجهیز اولیه بر اساس میزان انجام شده همان ردیف و سایر ردیف ها بر اساس پیشرفت فیزیکی (واقعی)
جواب: پرداخت تجهیز اولیه بر اساس میزان انجام شده همان ردیف و سایر ردیف ها بر اساس پیشرفت فیزیکی (واقعی)
در فهارس بهای پایه جمله ای در وصف پرداخت ردیف تجهیز کارگاه وجود دارد که شاید بتواند فضای فکری ما را روشن کند.
تبصره ذیل بند 4 پیوست 4:
هزینه ردیف هایی که تأمین آن بصورت خرید خدمت یا اجاره انجام می شود، چنانچه مربوط به بخشی از کار باشد به تناسب پیشرفت آن بخش از کار و در صورتی که به کل کار مربوط باشد به تناسب پشرفت عملیات موضوع پیمان، محاسبه و پرداخت می شود.
یادمان باشد خرید کلاه و کفش و لباس، خرید کالا است و نه خرید خدمت. پس بر اساس بند 1 ماده 4 پیوست 4 فهارس بهای پایه، هزینه بایستی بر اساس پیشرفت همان ردیف پرداخت گردد، که این بدان معنا است که پیشرفت زمانی ملاک عمل است نه پیشرفت واقعی.
ولی ردیف نصب ماشین آلات و تجهیزات و راه اندازی آنها که تأمین آنها از راه خرید خدمت صورت می گیرد، قطعاً، شامل تبصره ذکر شده می باشد. جهت نمونه دیگر این مسئله، نصب داربست برای اجرای نما را می توان نام برد.
اصولاً در یک قرارداد بایستی محدوده مالی بسته شود و دلیل اصلی تعهد فروشنده بر تودیع مبلغ مذکور در زمان اشاره شده در قرارداد می‌باشد. دلیل اصلی این موضوع به ماده 228 قانون مدنی اشاره دارد:
"در صورتی که موضوع تعهد تأدیه وجه نقدی باشد، حاکم می‌تواند با رعایت ماده ۲۲۱ مدیون را به جبران خسارت حاصله از تأخیر در تأدیه دین محکوم نماید."
ولیکن تنطیم یک قرارداد مبتنی بر حصول نتیجه است و محدوده مالی نمی‌تواند عاملی برای عدم پرداخت کارفرما به پیمانکار بواسطه گذر از دامنه مالی تعیین‌شده باشد و به این موضوع صراحتاً در ماده 336 قانون مدنی اشاره شده است، که آن را اصل استیفاء می نامیم. حال در قرارداد اگر مبلغ مشخص نباشد و ثابت شود که این عمل در راه خدا و دوست انجام نشده، هرچه باشد قابل مطالبه خواهد بود.
یادمان باشد که در یک قرارداد اصولی باید شرایط تغییر مبلغ پیمان نوشته شود. مثلاً در ماده 3 موافقتنامه این گونه درج شده است:
"مبلغ پیمان با توجه به اسناد و مدارک پیمان، تغییر می‌کند."
اصل دیگری که در یک قرارداد حائز اهمیت است، نحوه پرداخت می باشد. در این رابطه بایستی به 3 نکته اساسی توجه ویژه کرد:
1- واحد پول پرداختی: در ساختار های قانون ایران در صورت ارجاع موضوع به دادگاه، تنها واحد پول ریال قابل قبول است و پرداخت بر اساس این واحد پولی صورت می گیرد.
2- تعلق تعدیل: آیا به مبلغ پیمان در طول پیمان و یا خارج از مدت پیمان در صورت تطویل پروژه خارج از قصور پیمانکار تعدیل تعلق می گیرد؟
3- فهرست بهای منضم به پیمان: نحوه پرداخت در یک قرارداد احداث باید در حین انجام تعهدات مشخص گردد، فرقی نمی کند نوع پرداخت مبتنی بر فهرست بهای عملیات و یا منابع باشد یا سرجمع و یا حتی مدیریت پیمان.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.