رهن

رهن

ردیف واژگانی: 293

رسته واژگانی: حقوقی

دسته بندی مرتبط دایره المعارف حقوق مهندسی: اقسام عقود و معاملات

تعریف واژه

بر اساس ماده 771 قانون مدنی، رهن عقدی است که به موجب آن بدهکار مالی را برای وثیقه به طلبکار می دهد.

بسط و گسترش مفهوم واژه 

در ضمن عقد رهن یا به موجب عقد جداگانه ای ممکن است رهن دهنده، رهن گیرنده را وکیل کند که اگر در موعد مقرر نتواند قرض خود را اداء نماید، رهن گیرنده می تواند از عین مال رهن گذاشته شده یا قیمت آن طلب خود را برداشت کند (ماده 777 قانون مدنی). هر مالی که قابل نقل و انتقال قانونی نیست نمی تواند مورد رهن واقع شود (ماده 773 قانون مدنی). اگر شرط شده باشد که رهن گیرنده حق فروش مال رهن گذاشته را ندارد این شرط باطل است (ماده 778 قانون مدنی). اگر رهن دهنده، مقداری از دِین را ادا کند، حق ندارد مقداری از رهن را مطالبه نمایند و رهن گیرنده می تواند تمام آن را تا تأدیه کامل دِین نگه دارد‌، مگر اینکه بین رهن دهنده و رهن گیرنده ترتیب دیگری مقرر شده باشد (ماده 783 قانون مدنی).

برگشت به اولین صفحه