شرط خلاف مقتضای عقد
ردیف واژگانی: 18
رسته واژگانی: حقوقی
دسته بندی مرتبط دایره المعارف حقوق مهندسی : شرایط اساسی برای صحت معامله
تعریف واژه
شرط خلاف مقتضای ذات هر عقد عبارتست از هر شرطی که برخلاف یکی از عناصر سازنده آن باشد (دکتر جعفری لنگرودی). زمانی که کسی عقدی منعقد می کند، طبعاً قصدی داشته که مبنای انجام آن معامله بوده است و اگر آن قصد با تصریح یک شرط در ضمن آن معامله بصورتی خدشه دار شود که اصل معامله، زیر سؤال رود، خلاف قصد معامله کننده را در برداشته و آن را به صورتی مخدوش می کند که هم عقد و هم شرط مزبور باطل می گردند؛ چنین شرطی را شرط خلاف مقتضای ذات عقد می گویند.
بسط و گسترش مفهوم واژه
بر اساس ماده 233 قانون مدنی: “شروط مُفَصَله ذیل باطل و موجب بطلان عقد است.
۱ – شرط خلاف مقتضای عقد.
۲ – شرط مجهولی که جهل به آن موجب جهل به عِوَضِین شود.”
موارد استفاده در حقوق احداث
مقتضای عقد، در ماده یک موافقتنامه قراردادهای احداث مشخص میگردد. این بند تعیینکنندۀ بایدها و نبایدهای پروژه است و اگر در مواد دیگر موافقتنامه و شرایط عمومی و خصوصی به بندی اشاره شود که با این موارد مغایرت داشته باشد، به غیر از باطل بودن، آن شرط یا مورد باعث ابطال قرارداد میشود.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.