0
0

51 – مسئولیت برطرف سازی ایرادها در دوره تضمین قرارداد برعهده پیمانکار است؟

1508 بازدید

مسئولیت برطرف سازی ایرادها در دوره تضمین قرارداد برعهده پیمانکار است ؟

یکی از زمان هایی که در اکثر قراردادها به آن اشاره می شود، دوره تضمین قرارداد است.

این دوره نشان دهنده مسئولیت پیمانکار در قبال ایرادهای ایجاد شده در پروژه پس از تحویل آن است.

ولی سؤال این است که آیا پیمانکار در قبال هر عیبی که در این دوران در پروژه پیش آید، مسئول است؟

این موضوع در کلیه قراردادها، چه دولتی چه خصوصی قابل بحث بوده و جزو چالش های بین کارفرما و پیمانکار بعد از تکمیل تعهدات قراردادی خواهد بود.

برای پاسخ به این سؤال، از نشریه 4311 و قانون مدنی استفاده می کنیم و در نهایت به بررسی دلایل آسیب های حادث شده در پروژه در زمان بهره برداری می پردازیم.

موضوع: دوره تضمین

داستان کارگاهی

آقای مهندس صریح القلم، مدیرعامل شرکت پیمانکاری، مثل هر روز صبح، یک قهوه غلیظ برای خودش درست می کنه و پشت میزش می نشینه. اون عادت داره هر روز به برنامه ای که توسط یک گروه حرفه ای روی کامپیوترش نصب شده سری بزنه و وضعیت مالی، فنی و حقوقی کلیه قراردادهای شرکت رو رصد کنه. ذهنش معطوف به این اپلیکیشن هست که ناگهان تلفن روی میزش زنگ میزنه و منشی از پشت خط بهش اطلاع میده که آقای مهندس حسنی، مدیرپروژه کارفرما، پشت خط منتظر صحبت کردن با ایشان است.

برای صریح القلم جای تعجب نداشت که حسنی بعد سه ماه از تحویل موقت پروژه مجموعه آزمایشگاه مرکزی به اون زنگ می زنه، چون گروه فنی شرکت قبلاً از آسیبهای وارده اخیر در آزمایشگاه های شیمی، او رو مطلع کرده بود. مثل همیشه اجازه میده چند لحظه ای طرف پشت خط بمونه و بعد دکمه انتقال مکالمه رو می زنه تا وارد صحبت با حسنی بشه. با کلام گیرا و شمرده خودش بحث رو شروع می کنه:

"درود بر مرد عرصه سازندگی. انتظار شنیدن صدای شما رو نداشتم. در خدمت هستم رئیس."

مهندس حسنی هم که از اون مهندس های جا افتاده هست و اصول مذاکره با یک پیمانکار حرفه ای رو می دونه، از باب رفاقت وارد صحبت میشه:

"سلام و احوالپرسی من رو بپذیرید جناب مهندس عزیز. غرض از مزاحمت، پیگیری یک نامه با عنوان اصلاح آسیب های وارده سرامیک های کف آزمایشگاه شیمی هست."

مهندس صریح القلم که علاقمند به طولانی شدن مکالمه نیست، کلام حسنی رو قطع می کنه و میگه:

"البته جناب مهندس، دوستان و همکاران من از موضوع پیش آمده بازدید کردند و گزارش این آسیب ها رو به من هم دادند و من هم گفتم تا انتهای امروز جواب نامه شما را ارسال کنند."

بازهم برای اینکه مکالمه تبدیل به یک ساختار مقابله ای و پینگ پنگی نشه، بدون اینکه اجازه صحبت به طرف مقابل بده، سریع میگه:

"جناب مهندس، گروه فنی پروژه ما بارها به مهندس مشاور شما در طول زمان اجرایی پروژه اعلام کردند که سرامیک های این آزمایشگاه باید ضد اسید باشد. ولی دوستان شما اعتقاد داشتند تنها روکش روی میزهای آزمایشگاه باید در برابر اسید مقاوم باشد. امیدوارم این جمله در یکی از جلسات به یاد حضرتعالی بیاید که کارفرما علیرغم اعلام نیاز بهره بردار، این موضوع را نپذیرفت و مسئله را منوط به نگهداری صحیح در زمان بهره برداری کرد."

سکوت عجیبی در این مکالمه تلفنی شکل گرفت، چون حسنی می دانست این وضعیت مربوط به اشتباه در طراحی و انتخاب مصالح است. بنابراین نمی تواند شامل گارانتی پیمانکار شود.

مسئولیت برطرف سازی ایرادها در دوره تضمین قرارداد برعهده پیمانکار است؟

سوال اصلی این است: آیا هر ایرادی که در دوره ضمانت پیش می آید، برعهده پیمانکار است؟

برای جواب به این سؤال، چهار گام باید بررسی شود.

گام اول: آیا آسیب پیش آمده به دلیل عدم نگهداری و بهره برداری نامناسب می باشد؟

گام دوم: آیا آسیب پیش آمده بواسطه بروز بارهای پروژه ای، بیش از مقدار تعیین شده در طرح اولیه می باشد؟

گام سوم: آیا آسیب پیش آمده بواسطه طراحی و یا عملیاتی در تعهد کارفرما بوده است؟

گام چهارم: آیا معايب و نواقصي در كار ناشي از كار پيمانكار بوده است؟

بر اساس ماده 42 شرایط عمومی پیمان، اگر در دوره تضمين، معايب و نواقصي در كار ببينند كه ناشي از كار پيمانكار باشد، پيمانكار مكلف است كه آن معايب و نواقص را به هزينه خود رفع كند.

 

 در ابتدا، با ماده 42 شرایط عمومی پیمان در نشریه 4311 آشنا می شویم.

این ماده از دو قسمت اساسی تشکیل شده است.

در قسمت اول گفته می شود که پیمانکار در دوره تضمین، مسئولیت پاسخگویی به تمام ایرادهایی را دارد که ناشی از اجرای کار اوست.

در این حالت کارفرما باید مراتب را با ذکر معایب و نواقص و محل آنها به پیمانکار ابلاغ کند و پیمانکار بایستی حداکثر ظرف 15 روز از دریافت این ابلاغیه شروع به رفع معایب و نواقص نماید.

زمان برطرف سازی این معایب باید مورد قبول کارفرما باشد.

در قسمت دوم این ماده، اشاره می کند که اگر پیمانکار از این عملیات تمرّد کند، کارفرما حق دارد آن معایب را خودش یا به ترتیبی که مقتضی بداند رفع نموده و هزینه آن را به اضافه 15% از محل تضمین پیمانکار یا هر نوع مطالبه و یا سپرده دیگر او کسر نماید.

ولی حواسمان به جمله بسیار حائز اهمین در این ماده باشد که هزینه های حفاظت، نگهداری و بهره برداری کارهای تحویل موقت شده در دوره تضمین بر عهده کارفرماست.

یعنی اگر خسارت ناشی از عملیات بهره برداری و نگهداری از کارهای تحویل شده باشد، هزینه آن بر دوش کارفرما خواهد بود.

 

 

اجازه بدهید شما را با یک ماده مهم در قانون مدنی آشنا کنیم که اشراف بر آن می تواند جلوی یکسری از ادعای بی مورد کارفرما را بگیرد.

مواردی که در این قسمت به آن اشاره می کنیم، خیار عیب را مطرح می کند.

یعنی اختیاراتی که برای کارفرما در صورت بروز عیب ایجاد می شود.

بر اساس ماده 422 قانون مدنی اگر عیبی در مورد قرارداد و یا معامله آشکار گردد، مشتری یا طرف اول قرارداد می تواند سه کار انجام بدهد.

یا درخواست فسخ معامله را داشته باشد یا موضوع معامله شده را کاملاً قبول کند یا درخواست اَرش از طرف دیگر معامله داشته باشد.

اَرش در اصطلاح حقوق، تفاوت هزینه کالای سالم و کالای معیوب است.

زمانی که تحویل موقت صورت گرفته است و بهره برداری در حال انجام است، بر اساس بند دو ماده 429، امکان فسخ وجود ندارد.

پس کارفرما اقدام به أخذ اَرش یا هزینه کارهای معیوب از پیمانکار می کند.

البته در قرارداد فرصتی به پیمانکار داده می شود که خود این ایرادها را برطرف نماید.

یادمان باشد پیمانکار به هیچ عنوان نمی تواند به بهانه تحویل دادن پروژه از برطرف سازی عیب هایی که بعداً خود را نشان می دهد، سر باز زند.

زیرا که بر اساس ماده 424 قانون مدنی، برطرف سازی عیب های مخفی نیز که بعدا خود را نشان می دهد، بر عهده پیمانکار است.

ولیکن در قانون مدنی، ماده بسیار مهمی وجود را که می تواند برای پیمانکاران بسیار کارآمد باشد.

در این ماده اشاره می دارد خیار عیب بعد از علم به آن فوری است.

به زبان ساده بگوییم که اگر عیبی در پروژه پیش بیابد ولی کارفرما از ابلاغ آن به به پیمانکار به هر دلیلی پرهیز کند و این عیب گسترش پیدا کند، پیمانکار قادر خواهد بود از برطرف سازی این عیب گسترش یافته امتناع ورزد.

 

 

بنابراین در پاسخ به سؤال اصلی، باید گفت، به دلیل آنکه حفاظت و نگهداری و بهره برداری در دوره تضمین بر عهده کارفرما می باشد، و با توجه به اینکه صحت عملیات موضوع پیمان در زمان تویل موقت مورد تأیید مهندس مشاور و کارفرما قرار گرفته است، در صورت بروز عیب و ایرادی در این دوران، باید اثبات گردد که این ایرادهای ایجاد شده بواسطه عملکرد اجرایی پیمانکار بوده و نه به دلیل عدم بهره برداری و یا نگهداری مناسب از طرف بهره بردار، که در غیر اینصورت پیمانکار ضامن و مسئول نمی باشد. در این حالت می گوییم بار اثبات ادعا با مدعی است.

 

 

در اینجا می خواهیم بگوییم اگر ایرادی و یا عیبی در اجزاء پروژه پیش آمد، قبل از اینکه نامه ابلاغ برطرف سازی ایرادها را به پیمانکار بزنیم، چه گامهایی را باید طی کنیم؟

در بدنه کارفرمایی یا بهره برداری در گام اول بررسی می کنیم که آیا آسیب وارده بواسطه نگهداری و بهره برداری نادرست بوده؟

اگر جواب خیر است، به سراغ گام دوم می رویم.

در این گام بررسی می کنیم که آیا آسیب وارده به دلیل بروز بارهایی صورت گرفته که بیش از مقدار تعیین شده در طرح می باشد؟

شاید آسیب وارده به پروژه بواسطه شرایط فورس ماژور رخ داده، اگر جواب باز هم خیر است، به سراغ گام سوم می رویم.

آیا آسیب پیش آمده بواسطه طراحی نادرست یا عملیاتی که در تعهد کارفرما بوده است رخ داده؟

اگر در این گام هم به جواب خیر رسیدیم، به گام چهارم می رسیم که نتیجه آن خواهد بود که معایب ناشی از قصور پیمانکار در عملیات اجرایی است.

آیا این مطلب را می پسندید؟
اشتراک گذاری:

نظرات

0 نظر در مورد 51 – مسئولیت برطرف سازی ایرادها در دوره تضمین قرارداد برعهده پیمانکار است؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.