9 – نحوه تهیه، کنترل و تأیید اسناد طراحی و مهندسی در تعهد پیمانکار در قرارداد EPC
1521 بازدیدنحوه تهیه، کنترل و تأیید اسناد طراحی و مهندسی در تعهد پیمانکار در قرارداد EPC
تفاوت های اشتباه، تناقض و کمبود مدارک طراحی در قراردادها چیست و مسئولیت آن با کدام طرف قرارداد می باشد؟
با توجه به ذات قراردادهای EPC ، وظیفه طراحی با پیمانکار است مگر آنکه در اسناد و مدارک پیمان ، به گونه دیگری درج شده باشد.
بنابراین پیمانکار موظف است که بر اساس اسناد فنی مبنایی که توسط کارفرما به پیمانکار ابلاغ شده است این طراحی را انجام دهد.
یادمان باشد اسناد فنی مبنا ذکر شده در بند 1 پیوست 18، ملاک کنترل و پذیرش طراحی های انجام شده توسط پیمانکار خواهد بود.
در یک اصل کلی و مبتنی بر بند 1 ماده 7 شرایط عمومی پیمان، تمامی مسئولیت طراحی های انجام شده و وجود هرگونه نقص یا کمبود در نقشه ها و مدارک فنی ارائه شده توسط پیمانکار بعهده او است
حتی اگر این اسناد و مدارک به تایید کارفرما یا مهندس مشاور رسیده باشد. مگرنقص یا کمبود ناشی از اطلاعات درج شده دراسناد فنی مبنا و خارج از تعهدات پیمانکار بوده باشد.
این موضوع در بند 1 ماده 25 نیز به صراحت اشاره شده است، مبتنی بر این بند، پیمانکار باید طراحی و مهندسی را با دقت و طبق عرف مهندسی انجام دهد.
باید گفت مسئولیت گفته شده را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
1- اشتباه: منظور از این واژه وجود ایراد در محاسبات و طراحی بوده بطوریکه سیستم و یا پروژه نتواند به سطح بهره برداری مورد نظر برسد و یا جوابگوی بارهای لازم طراحی نباشد.
2- تناقض: اگر بین مدارک و اسناد تولید شده مواردی باشد که همدیگر را نقض کند و یا قابلیت اجرایی و یا بهره برداری را سلب نماید با عنوان تناقض در اسناد و مدارک ذکر می گردد.
3- کمبود: عدم وجود مدرکی که در اسناد قرارداد، پیمانکار ملزم به تهیه آن بوده و یا برای عملیات اجرایی و راه اندازی به آن نیاز باشد را کمبود اطلاق می کنیم.
در چه حالتی پیمانکار در قراردادهای EPC مسئولیتی در قبال وجود اشتباه، ناقض بودن و یا کمبود مدارک طراحی نخواهد داشت؟
به هرسو در صورت بروز اشتباه یا تناقض و یا کمبود ،علیرغم تایید مدارک و اسناد توسط کارفرما از مسئولیت پیمانکار کاسته نمی شود.
البته این موضوعات دارای دو استثناء می باشد:
1- اشتباهات و نواقص ناشی از اطلاعات تحویلی کارفرما در اسناد فنی مبنا
2- طراحی هایی که بوسیله کارفرما یا پیمانکار ثالث زیر نظر کارفرما انجام شده باشد
در دو حالت گفته شده، مسئولیت نواقص و اشتباهات برعهده کارفرما خواهد بود.
نحوه برطرف سازی اختلاف بین طرفین قرارداد EPC صنعتی در مورد طراحی انجام شده توسط پیمانکار و اصلاحات اعلام شده توسط کارفرما ، چگونه خواهد بود؟
نحوه کنترل و تایید مدارک و اسناد طراحی:
مبتنی بر بند 2 ماده 7 شرایط عمومی پیمان، پیمانکار موظف است اسناد و مدارک طراحی را در نسخ های لازم و برحسب مورد برای تصویب و یا اطلاع کارفرما ارسال نماید.
کارفرما بایستی ظرف مدت 14 روز از تاریخ دریافت مدارک و نقشه های ارسال شده از سمت پیمانکار برای تصویب به یکی از دو روش زیر عمل کند:
1.تصویب مدارک و نقشه ها را همراه با عودت یک نسخه امضا شده به پیمانکار.
2.عدم تصویب نقشه ها و مدارک به دلیل مغایرت با مفاد پیمان و یا مغایرت با روش های متداول طراحی.
در این حالت بایستی دلایل عدم تصویب به همراه اصلاحات پیشنهادی خود را یکباره به پیمانکار اعلام می کند.
بعد از ابلاغ کارفرما، پیمانکار موظف است اصلاحات را انجام داده و برای کارفرما مجددا ارسال نماید.
اما درصورتیکه پیمانکار اصلاحات مد نظر کارفرما را قبول نکند طی جلسه ای بین دو طرف موضوع مطرح شده تا کار بدون وقفه انجام شود، در صورت عدم توافق، موضوع به مرجع فنی ارسال می گردد و البته در این مدت اجرای عملیات طبق نظر کارفرما اجرا می شود و پس از اعلام نظر مرجع فنی در صورت تطبیق نداشتن آن با نظر کارفرما ، هزینه های اضافی به پیمانکار پرداخت می گردد.
در صورت عدم پاسخ گویی کارفرما در تایید طراحی و نقشه های دریافتی از پیمانکار، وضعیت عملیات اجرایی چگونه می باشد؟
در راستای بحث مطرح شده توجه به چند نکته ویژه ، حائز اهمیت است:
نکته1: چنانچه کارفرما ظرف 14 روز نظر خود را اعلام نکند ، نقشه ها و مدارک تصویب شده تلقی می شوند.
آیا در قراردادهای EPC پیمانکار اجازه به انجام عملیات اجرایی قبل از تایید و تصویب طراحی و نقشه ها دارد؟
نکته2: پیمانکار بایستی به خاطر بسپارد که عملیات اجرایی در زمانی انجام میشود که نقشه ها و مدارک فنی آن قسمت به تأیید و تصویب کارفرما رسیده باشد البته این موضوع در مورد مدارک و اسنادی که الزام به تایید آن در قرارداد ذکر شده، صادق است.
آیا پیمانکار برای اخذ تصویب طراحی های انجام شده از شرکت های طرف قرارداد کارفرما بایستی از طریق کارفرما عمل کند و یا مستقیما اقدام به اخذ تاییدیه از شرکت های مربوطه نماید؟
نکته3: در صورتیکه تصویب نهایی بخش هایی از کار طراحی و مهندسی به صاحبان لیسانس و یا سایر شرکت های مهندسی طرف پیمان با کارفرما واگذار شده باشد، پیمانکار موظف به ارسال مدارک و اخذ تصویب آنها از مراجع یاد شده می باشد در این حالت دیگر نیازی به اخذ تایید کارفرما نخواهد بود.
نکته 1: پیمانکار این حق را ندارد قبل از أخذ تأییدیه بابت هر طراحی، اقدام به شروع عملیات اجرایی مربوط به آن مرحله نماید.
نکته 2: کارفرما یک فرصت چهارده روزه برای اعلام تأیید یا عدم تأیید محاسبات و نقشه های طراحی ارسالی توسط پیمانکار دارد و در صورت گذشت از این زمان، موضوع طراحی آن قسمت تأیید شده قلمداد می گردد.
نکته 3: کارفرما بایستی تنها در یک مرحله ایرادهای خود را نسبت به طراحی های انجام شده و ارسال شده پیمانکار ابراز نماید. البته این موضوع فارغ از ایرادهای اصلاح نشده پیمانکار خواهد بود.
نکته 4: در صورت بروز اختلاف، پیمانکار موظف است نقطه نظرات کارفرما را عیناً در نقشه ها و محاسبات اعمال نماید ولیکن می تواند موضوع اختلاف را برای حل و فصل به مرجع فنی ارجاع دهد.
نکته 5: در صورت تأیید نظرات پیمانکار و بروز بار مالی بواسطه اجرای نظرات کارفرما، کلیه هزینه های وارد شده به پیمانکار قابل ادعا خواهد بود.
نکته 6: نظرات مرجع فنی، در مورد اختلافات فنی بین پیمانکار و کارفرما فصل الخطاب است و برای طرفین لازم الاجرا بوده و بنابراین حکم داور در مسائل فنی برای این مرجع وجود دارد.
نکته 7: با توجه به ذات قراردادهای EPC، وظیفه طراحی با پیمانکار است مگر آنکه در اسناد و مدارک پیمان به گونه دیگری درج شده باشد.
نکته 8: هرگونه تأیید کارفرما برای محاسبات و نقشه ها، از مسئولیت پیمانکار در قبال نواقص، اشتباهات و تناقضات در آینده نمی کاهد.
نکته 9: در ساختار طراحی، مسئولیت پیمانکار را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
1- اشتباه: منظور از این واژه وجود ایراد در محاسبات و طراحی است بطوریکه سیستم و یا پروژه نتواند به سطح بهره برداری مورد نظر برسد و یا جوابگوی بارهای لازم طراحی نباشد.
2- تناقض: اگر بین مدارک و اسناد تولید شده، مواردی باشد که همدیگر را نقض کنند و یا قابلیت اجرایی و یا بهره برداری را سلب نمایند، با عنوان تناقض در اسناد و مدارک ذکر می گردند.
3- کمبود: عدم وجود مدرکی که در اسناد قرارداد، پیمانکار ملزم به تهیه آن بوده و یا برای عملیات اجرایی و راه اندازی به آن نیاز باشد را کمبود اطلاق می کنیم.
در دو صورت اشتباهات واقع شده در طراحی ها بر عهده پیمانکار نخواهد بود:
1- اشتباهات و نواقص ناشی از اطلاعات تحویلی کارفرما در اسناد فنی مبنا
2- طراحی هایی که بوسیله کارفرما یا پیمانکار ثالث زیر نظر کارفرما انجام شده باشد.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.