بر اساس ماده 607 قانون مدنی، ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری میسپارد برای آنکه آن را مجاناً نگه دارد.
بسط و گسترش مفهوم واژه
در اصطلاح حقوق ودیعه گیر را امین گویند. امین باید مال ودیعه را به طوری که مالک مقرر نموده حفظ کند و اگر ترتیبی تعیین نشده باشد آن را به طوری که نسبت به آن مال متعارف است حفظ کند و الا ضامن است (ماده 612 قانون مدنی). امین نمیتواند غیر از جهت حفاظت، تصرّفی در ودیعه کند یا به نحوی از اَنحاء از آن منتفع گردد مگر با اجازه صریح یا ضمنی امانتگذار والا ضامن است (ماده 617 قانون مدنی). و بر اساس مواد 633 و 634 قانون مدنی،امانتگذار باید مخارجی را که امانتدار برای حفظ مال ودیعه کرده است به او بدهد و هر گاه رد مال مستلزم مخارجی باشد بر عهده امانتگذار است.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.