حکم اعلامی حکمی است که سبب ایجاد یک وضعیت حقوقی جدید نشده و فقط اراده طرفین را اعلام و تأیید می نماید.
بسط و گسترش مفهوم واژه
در برخی از موضوعات حقوقی، طرفین دعوا بر سر موضوعی اختلاف دارند و به دادگاه مراجعه می کنند.
اما مبنای اختلاف آنها پیش از صدور حکم مشخص است. مثلا ً؛ یکی از دیگری مبلغی را طلبکار است.
در این مورد، دادگاه پس از اینکه به دعوای میان دو طرف رسیدگی کرد، بدهی یکی از طرفین به دیگری را احراز می کند یا تشخیص می دهد.
بنابراین، حکمی که در این مورد صادر می شود را حکم اعلامی می گویند.
به این دلیل که حکمی که توسط دادگاه صادر شده است، سبب ایجاد یک وضعیت حقوقی جدید نشده است .
موارد استفاده در حقوق احداث
الزام به انجام یک فعل و یا ترک فعل تعهد شده در قرارداد جزیی از احکام اعلامی است و همچنین جاری شدن شرایط انحلال قرارداد که در قرارداد به صراحت به آن اشاره شده ولی یکی از طرفین آن را قبول نمی کند نیز از این دسته احکام محسوب می شود.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.