حکم غیابی

حکم غیابی

ردیف واژگانی: 119

رسته واژگانی: حقوقی

دسته بندی مرتبط دایره المعارف حقوق مهندسی :  انواع حکم صادره

تعریف واژه

اگر حکم در تعریف ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی نگنجد، حکم غیابی محسوب می گردد.

ملاک تشخیص حکم غیابی از حکم حضوری این است که:

1. خوانده، وکیل یا قائم مقام او در هیچکدام از جلسات دادگاه حضور نیافته باشند.

2. هیچکدام از خوانده، وکیل یا قائم مقام او لایحه ای هم به دادگاه نفرستاده باشند.

3. اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد. به عبارت دیگر، برگه اخطاریه به خود خوانده تحویل داده نشده باشد.

بسط و گسترش مفهوم واژه

بر اساس ماده 305 قانون آیین دادرسی مدنی: “محکوم علیه غائب حق دارد به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض واخواهی نامیده می شود. دادخواست واخواهی در دادگاه صادر کننده حکم غیابی قابل رسیدگی است”. بر اساس این ماده، برای واخواهی کردن از حکمی که به صورت غیابی صادر شده، لزوماً باید دادخواست واخواهی را تکمیل کرد و به دادگاه صادر کننده حکم غیابی ارائه داد. در صورتی که این دادخواست برای واخواهی کامل نباشد، مدیر دفتر دادگاه اخطار رفع نقص صادر می کند. پس از آن، وقت رسیدگی تعیین شده و به طرفین ابلاغ می شود. چنانچه اعتراض واخواه یعنی کسی که واخواهی کرده است موثر نباشد، دادگاه می تواند بدون تعیین وقت رسیدگی و ابلاغ، اعتراض واخواهی را وارد ندانسته و حکم قبلی که به صورت غیابی صادر شده بود را تأیید کند.