در عقد لازم (عقدی که هیچ یک از طرفین معامله حق فسخ آن را نداشته باشد، مگر در موارد معینه) و مبتنی بر شرایط مندرج در قرارداد، طرف مقابلی که آن شرط را اجرا نکرده، اختیار فسخ معامله را خواهد داشت. بر خلاف اِقاله ،برای پایان بخشیدن به حیات عقد تنها اراده یک طرف لازم میباشد.
بسط و گسترش مفهوم واژه
بر اساس ماده 185 قانون مدنی: “عقد لازم آن است که هیچ یک از طرفین معامله حق فسخ آن را نداشته باشد مگر در موارد معینه.”
موارد استفاده در حقوق احداث
در قراردادهای PC و منطبق بر نشریه 4311، ماده 46 شرایط عمومی پیمان و در قراردادهای EPC و منطبق بر نشریه 5490، ماده 68 شرایط عمومی پیمان، مصداق فسخ قرارداد از جانب کارفرما می باشد.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.